CHARAKTERYSTYKA SZYNSZYLI

 Część porad dostępne na moim blogu zostały napisane na podstawie książki Szynszyla w Naszym Domu, napisaną przez Beate Kisiel.

OPIS SZYNSZYLI
Szynszyla swoim wyglądem przypomina wiewiórkę, różni się jednak ubarwieniem. Długość ciała wynosi 17-19cm, a waga około 400-900g. Żyją średnio 13-15 lat, ale niektóre mogą osiągnąć wiek nawek do 20stu lat.
Cechą charakterystyczną szynszyli jest ich miękkie, delikatne i puszyste futerko. Z tego też powodu niektórzy przeokrutni ludzie hodują te maleństwa na futro.. Nie ma słów, żeby opisać tych skurwysynów. Mam tylko nadzieję, że zginą w męczarniach – obdarci żywcem ze skóry, tak jak te biedactwa!


Łapki przednie są znacznie krótsze od tylnych, które są silniejsze i masywniejsze, przez co gryzoń łatwo odbija się od podłoża w trakcie ucieczki (uwaga: jest BARDZO szybki! ;d). Oczka szyszek są czarne, wypukłe, błyszczące i często możecie zobaczyć w nich swoje odbicie. Uszka są duże, nieowłosione, zaokrąglone nieco na końcach. Kiedy pupilek nasłuchuje, ma je postawione ‚na baczność’, a gdy jest przestraszony lub śpi – kładzie je na grzbiecie. Konie robią tak samo!


Istnieją trzy podstawowe kolory futerek szynszylich: szary, czarny i biały.


Mogą się zdarzyć także różnego rodzaju mieszanki. Szynszyla szara jest najpopularniejsza. Brzuszek u każdej szynszyli jest zawsze biały.




ZWYCZAJE I UPODOBANIA
Szynszyle najbardziej ruchliwe sa późnym popołudniem i o zmroku (prowadzą nocny tryb życia). Nie należy ich więc niepokoić w ciągu dnia, kiedy spią. Szyszki większość czasu spędzają na bieganiu, gonitwach, gryzieniu wszystkiego co popadnie, spaniu, bawieniu się z nami i jedzeniu.



gryzienie. 


Siekacze u szynszyli rosną całe życie. Muszą one coś gryźć i ścierać ząbki (to znaczy też Wasze meble i kable – które mogą porazić je prądem!). Szynszyla może też gryźć to, co nie nadaje się do jedzenia: elementy wyposażenia klatki, ściółkę, a nawet metalowe pręty. Aby temu zapobiec, należy zakupić gałązki lub zaopatrzeć się w patyczki.


bieganie.
Szynszyle mogłyby biegać całe życie! Dlatego tak ważne jest, żeby zapewnić im co najmniej godzinę bieganie dziennie. Największą przyjemność sprawimy naszym pupilkom, kiedy damy im możliwość swobodnego biegania po pokoju. Należy jednak pamiętać o kilku podstawowych rzeczach:

• zabezpieczcie wszystkie kable i przewody, przez ktore przechodzi prąd – jeśli szynszyla przegryzie taki kabel, może od razu umrzeć!! Z tego co wiem, można zakupić jakieś ‚zabezpieczacze’, ale nie znam się na tym. Odłączcie dopływ prądu, aby zapewnić szynszyli bezpieczeństwo.
• pozatykajcie wszystkie dziury – te w ścianach, pomiędzy meblami, pod drzwiami, itp. Najemniejsza dziurka umożliwi szynszyli ucieczkę. I wbrew pozorom, szynszyla zmieści się w szparę pod drzwiami!
• obserwujcie meble – bo nawet jeśli szynszyla ma dostęp do gałązek i/lub patyczków w klatce, z pewnością nie odmówi kolejnego kawałka drewna!
Kiedy już gryzoń przyzwyczai się do pokoju, w którym biega, zauważycie, że chowa się lub odpoczywa w tych samych miejscach. To ułatwi Wam poszukiwania go i łapanie po skończonych biegach.



kąpiel pyłowa.
        
Jedna z ulubionych czynności szynszyli jest zdecydowanie radosna kąpiel w specjalnym piasku do kąpieli pyłowym. Ten można kupić w niemalże każdym sklepie zoologicznym nawet za 5zł.
Kąpiel taka ma za zadanie oczyścić futro szynszyli z zanieczyszczeń, martwych włosów i tłuszczu. Po kilku takich kąpielach będzie nie do poznania – nabierze blasku, gęstości, miękkości, nie będzie się kleić i plątać. Kapiel pyłowa powinna być brana przynajmniej raz na 2-3 dni.
Szynszylę trzeba włożyć do wysokiego (aby piasek się nie wysypywał) pojemnika z piaskiem do kąpieli pyłowej i pilnować ją uważnie. Pozostawcie ją na przynajmniej 10 minut, a jeśli skończy kopać łapami i obracać się w piasku, można ją z niego wyjąć. Można także postawić pojemnik z piaskiem na środku pokoju podczas biegów, aby szynszyla mogła sie wykąpać kiedy tylko będzie miała na to ochotę.

W czasie kąpieli gryzoń pozostawia pojedyncze kupki w piasku, dlatego przynajmniej raz na tydzień powinniście przesiewać piasek za pomocą drobnego sitka. Piasek należy wymieniać na zupełnie nowy przynajmniej raz w miesiącu, ponieważ zanieczyszczony pył może być źródłem chorób. A jeśli szyszka wysypie za dużo piasku – należy go uzupełnić do 1/5 wysokości naczynia.
Zauważcie, że szynszyli nigdy nie wolno kąpać w wodzie! Są to gryzonie, które nie umieją pływać, nie lubią wody, a nawet boją się jej. Jeśli Wasza szynszylka mocno się zabrudziła, np. biegunką albo wpadła do jogurtu, to ewentualnie można ją ‚przetrzeć’ wilgotną szmatką.