Zakup Szynszyli

ZAKUP I OSWAJANIE

ZANIM podejmiecie tę jakże ważną i zmieniającą życie decyzję o kupnie szynszyli, musicie przemyśleć parę rzeczy. Decyzja ta nie może być pochopna i ‚z dnia na dzień’. Dlatego też PRZED kupnem Zwierzątka MUSICIE KONIECZNIE:

• przeczytać dokładnie całego bloga i zapytać mnie, jeśli czegoś nie rozumiecie. Pozwoli Wam to poznać Szynszylę i dowiedzieć się czego potrzebuje.
• sprawdzić czy nadajecie się na właścicieli Szynszyli – czy będziecie mieli wystarczająco czasu dla niej?
• pomyśleć czy inne Zwierzątka w Waszym domu zaakceptują nową Szynszylę.
• jeśli macie dzieciaki, poważnie porozmawiajcie z nimi na temat Szynszyli i wytłumaczcie jak się z nią obchodzić. Jeśli zrobią Szynszyli krzywdę – natychmiast surowo ukarać!
• jeśli mieszkacie z kimś, także porozmawiać z domownikami.
• sprawdzić czy stać Was na Szynszylę.
• zaplanować kto i kiedy będzie zajmował się Szyszką.
• zaplanować miejsce ustawienia klatki.
• zakupić klatkę, akcesoria, jedzonko, poidełko, transporter i inne potrzebne rzeczy.
• zaplanować gdzie i kiedy kupicie Szynszylę.
• przygotować klatkę (włącznie ze ściółkiem, jedzonkiem i piciem!) na przybycie Szynszyli.
• dopiero wtedy można kupić Szynszylę ze spokojem.

PAMIĘTAJCIE, ŻE SZYNSZYLA TO ŻYWE ZWIERZĄTKO. NIE JEST ONA
‚ZAKUPEM’ NA CHWILĘ ALBO ‚PREZENTEM’ DLA DZIECIAKÓW
- SZYNSZYLA JEST NA CAŁE ŻYCIE I BĘDZIECIE MUSIELI SIĘ NIĄ
OPIEKOWAĆ DO KOŃCA JEJ DNI. CZY JESTEŚCIE NA TO GOTOWI?

CZY MASZ WYSTARCZAJĄCO CZASU I PIENIĘDZY?

To, że Szynszyle są małymi Zwierzątkami, wcale nie znaczy, że wymagają mało uwagi i pieniędzy. Jak dowiecie się w następnych sekcjach tego bloga, hodowla Szynszyli może być skomplikowana i niekiedy kosztowna.

Szynszylą trzeba się codziennie zajmować. Jeśli nie możecie jej tego zapewnić – nie możecie mieć szynszyli! Dużo wyjeżdzasz? Nie ma problemu, jeśli tylko macie kogoś zaufanego, kto zająłby się Waszym Zwierzątkiem podczas Waszej nieobecności. Szyszki nie lubią podróżowania i się stresują. Tak więc jeśli dużo podróżujecie i nie macie jej z kim zostawić – nie powinniście mieć Szynszyli!

Godziny popołudniowe i wieczorne są idealne na pielęgnację. Jeśli chodzicie do szkoły albo pracujecie i macie wieczorem chwilę czasu – Szynszyla będzie idealna. Nie wymaga ona aż tyle uwagi co Piesek lub Kotek, ale też wymaga więcej czasu niż Chomik czy Rybki. Musicie przeznaczyć przynajmniej godzinę dziennie na zajmowanie się jedną Szynszylą.

Utrzymywanie Szyszki zależy od ogromnej ilości czynników, tak więc nie da się tego dokładnie wykalkulować. Dla mnie jest to około 50-100zł na miesiąc na jedną Szynszylę, ale zawsze się to zmienia. Oczywiście początkowe wydatki będą o wiele większe, ponieważ musicie kupić klatkę (100-200zł), transporter (20-40zł), jedzenie, akcesoria i witaminy (około 50zł na początek) oraz – oczywiście – samą Szynszylę (od 60zł w górę). Wychodzi to więc około 300-400zł na początek. Potem jednak można powiedzieć, że utrzymanie jednej dorosłej Szynszyli waha się w granicach 50-100zł miesięcznie, jak już wyżej wspomniałam.

WIĘCEJ NIŻ JEDNA SZYNSZYLA, CZYLI ŻYCIE W GRUPIE
 

Szynszyle to pupilki bardzo towarzyskie i uwielbiają zarówno inne Szyszki wokół nich, jak i ludzi. Przetrzymywane pojedynczo czują się źle i stają się mniej ruchliwe. Tak więc na początek lepiej jest pomyśleć o jednej Szynszyli, ale zawsze mieć w planach dokupienie drugiej jak najszybciej. Najlepiej jeśli będą to osobniki różnej płci. Aby zapobiec rozmnażaniu, można wysterylizować lub wykastrować Zwierzątka, albo po prostu kupić Szynszyle jednej płci.

Jeżeli dwie Szynszyle będą wychowywane razem ‚od małego’, najprawdopodobniej w pełni się zaakceptują i stworzą zgraną parę, a może nawet będą miały potomstwo (jeśli tego chcecie). Towarzyszem Szynszyla nie zawsze musi być Zwierzątko tego samego gatunku. Dobrze też znoszą świnki morskie lub miniaturowe króliczki.

KUPNO SZYNSZYLI

Zakupu Szynszyli nie powinno się dokonywać na bazarach, targach lub od ulicznych sprzedawców, którzy traktują żywe Zwierzęta jak ‚towar’ lub ‚przedmiot’ i mają je tylko dla zysku (JAK można?!). Powinniście kupić Szynszylę od hodowcy, aby ocalić jej życie (jeśli ten gnój hoduje Pupilki na futro!). Można też dokonać zakupu w sklepie zoologicznym, czego jednak nie polecam. Tak samo nie polecam kupowania w internecie – to nawet gorsze, bo Szynszyli nie można zobaczyć, a co dopiero ‚wysłać pocztą’ jak przedmiot!!

Kupowana Szynszyla powinna mieć co najmniej 8 tygodni. Jeśli ma mniej i jest na sprzedaż – proszę natychmiast zawiadomić policję lub jakąś organizację dla Zwierząt, to jest nielegalne i ma konsekwencje zdrowotne dla młodej Szyszki! Polecam kupno takiej, która ma przynajmniej 3 miesiące.

Przy zakupie zwróćcię uwagę na:

• futerko - musi być lśniące i nie pozlepiane.
• sierść w okolicach odbytu – sucha i czysta.
• ogonek - zawinięty do góry.
• oczka - wyraźne i błyszczące, nie zaropiałe.
• uszka - bez zadrapań i strupków, postawione do góry.
• nosek - suchy, węszący, bez śladów śluzu i wycieków.
• zachowanie - wesołe, Szyszka powinna być ruchliwa, zwinna, zainteresowana otoczeniem i pokarmem, czujna, reagująca na każdy ruch.

Powinniście też dokładnie obejrzeć klatkę, w której Szynszyla była trzymana.

Jeżeli Szynszyla lub jej otoczenie wygląda na niezdrowe, nie odchodźcie! Zwróćcie uwagę sprzedawcy i wróćcie sprawdzić stan Szynszyli i jej klatki za kilka dni. Jeśli sie nie poprawiła, zawiadomcie kogoś: organizację dla Zwierząt, właściciela sklepu lub domu handlowego, albo policję. NIE WSTYDŹCIE SIĘ, nie ma czego: reagujcie na okrucieństwo do i zaniedbywanie Zwierząt!

Nie wolno zapomnieć o zapytaniu o dotychczasową dietę Gryzonia. Szynszyle mają bardzo wrażliwy układ pokarmowy, a jeżeli drastycznie zmienimy im pokarm, mogą pojawić się problemy zdrowotne. Należy więc stopniowo wprowadzać nowe produkty, początkowo opierając dietę na tej, którą Szyszka miała w poprzednim miejscu.

TRANSPORT

Po zakupieniu Szynszyli, do przeniesienia jej ze sklepu do domu może nam posłużyć drewniany, metalowy lub plastikowy pojemnik o wymiarach niewiele większych, niż samo Zwierzątko – gdy obije się o ściankę pojemnika, zmniejszy to odległość i siłę obicia.

Pojemnik transportowy jest jednorazowym wydatkiem i starczy Wam na całe życie. Może też posłużyć jako naczynie do kapieli pyłowej. Nie przerażajcie się więc, jeśli nie będzie zbyt tanie. Można jednak znaleźć takie w ‚normalnej’ cenie i dobrej jakości.

W transporterze powinno znajdować się sporo sianka (jako ściółka; normalnie sianko nie może być użyte jako ściółka, ale w wypadku tymczasowego transportu wygodniejsze jest sianko) oraz kolba. Należy także wziąć poidełko napełnione wodą (oddzielnie – schowajcie np. do reklamówki) i co jakiś czas proponować Szynszyli picie z niego.

Pamiętajcie, żeby ‚transportówka’ miała otwory wentylacyjne. Podczas przenoszenia starajcie się unikać wstrząsów i kołysania!

PO ZAKUPIE ZWIERZĄTKA

Przez kilka pierwszych dni zakazane jest niepokojenie Szynszyli, branie jej do rąk lub przeszkadzanie jej w jakikolwiek inny sposób. Najlepiej jeśli dacie jej 5-7 dni absolutnego spokoju, aby mogła się przyzwyczaić do nowego miejsca w swoim czasie. Zapozna się ona wtedy z nowym otoczeniem, zapachami, odgłosami. Jeśli będziecie jej przeszkadzać w tym procesie, wywoła to niepotrzebną panikę i sprawi, że Szynszyla automatycznie będzie wrogo do Was nastawiona i nie będzie Was lubić (może nawet już nigdy Was nie polubić!). Może też spróbować uciec – a jest to baaardzo szybkie Zwierzątko, jak już wspomniałam wcześniej. Niepokojona przez ludzi i zbuntowana Szyszka może zacząć się chować, a głaskana – gryźć lub sikać na Was. Lepiej więc poczekać ten tydzień!

OSWAJANIE SZYNSZYLI

Szynszyle są bardzo płochwile i nieufne. Jeśli chcecie zdobyć ich zaufanie, musicie postępować ostrożnie i cierpliwie. Proces oswajania można zacząć najwcześniej tydzień po przyniesieniu Szyszki do domu. Zachowujcie się spokojnie i cicho, wykonujcie łagodne ruchy. Na początku Wasz Pupilek nie będzie pewnie chciał jeść Wam z ręki, a nawet z miseczki jesli jesteście w pobliżu. Nie martwcie się tym – wkrótce możecie to zmienić.

Wraz z upływem dni, zacznijcie przyzwyczajać ją do swojego zapachu. W porze aktywności Gryzonia (wieczorem), włóżcie dłoń z jakimś smakołykiem (np. kawałkiem jabłka, rodzynkiem lub orzeszkiem włoskim) do klatki. Gdy Zwierzątko ośmieli się brać pokarm z ręki, można spróbować je pogłaskać. Gdy daje się głaskać, można wtedy spróbować wyjąć je z klatki. Dobrze jest przykryć Szynszylkę drugą ręką podczas wyjmowania, aby zapobiec upadkowi. Pamiętajcie, aby unikać gwałtownych ruchów, ponieważ Szynszyla gubi futerko w miejscu dotknięcia lub uderzenia, a także wydaje specyficzny zapach lub odgłos – są to jej odruchy obronne.

Nie bójcie się, jeśli Szyszka zacznie prychać lub gryźć. Po pewnym czasie zorientuje się, że ją kochacie (jeśli kochacie, na pewno to poczuje! Ma przecież instynkt) i że nie chcecie dla niej niczego złego. Starajcie się sprawić, żeby Wasza ręka kojarzyła jej się z czymś pysznym i kiedy włożycie ją do klatki, będzie sprawdzać co tam jest. Każde Zwierzątko da się przekupić; jedno szybciej, drugie wolniej. Bądźcie cierpliwi i nie wymagajcie za dużo na początku, a odniesiecie sukces. Metoda ‚małych kroczków’ popłaca.

DALSZE OSWAJANIE + REAKCJA NA IMIĘ

 Starajcie się też zawsze wymawiać jakieś hasło, kiedy podajecie smakołyk, np. ‚pyszne, pyszne‚, które ma oznaczać coś dobrego. Nauczy to ją kojarzyć dany dźwięk ze smakołykiem. Szynszylki to łakomczuszki i przyjdą do nas z najdalszych kątów, kiedy usłyszą swój ulubiony dźwięk!

Ważne jest, aby nie oszukiwać szynszyli, łapać jej i zamykać w klatce, kiedy przyjdzie zawołana na ten dźwięk. Zacznie się jej to wtedy kojarzyć z czymś przykrym i wszystko, czego jej nauczyliśmy, pójdzie w pizdu! Kiedy wołacie ją na imię lub na ‚pyszne, pyszne‚, zawsze miejcie coś w ręce, nawet jeśli miałaby tego nie wziąć.

Uczenie reakcji na imię to długi i żmudny proces i nie każdemu się udaje. To zależy od trzech czynników: Was, Waszej szynszyli i Waszego podejścia. Nie każdą Szynszylę da się nauczyć reakcji na imię, ale jeśli jesteście uparci i systematyczni – może się udać. Osobiście jeszcze tego nie dokonałam ; )

GODZINY PIELĘGNACJI I ZABAW + BUDZENIE

Jak już wiecie, Szynszyle prowadzą nocny tryb życia. Oswajanie nie będzie więc miało żadnych efektów w ciągu dnia. Nie powinno się także bawić z Szyszką i pielęgnować jej przed 5-8smą wieczorem.

Nigdy nie należy budzić Szynszyli! Jeżeli jednak naprawdę musicie (np. wychodzicie z nią do weterynarza albo zamierzacie odkurzyć), należy zrobić to jak najdelikatniej i z wyczuciem: weźcie jakiegoś smakołyka, podsuńcie cichutko jej pod nosek i leciuteńko pogłaskajcie. Jeśli używacie hasła ‚pyszne, pyszne‚, wyszeptajcie je podając smakołyk po tym jak otworzy oczka. Nie ma chyba słodszego widoku, niż zaspana Szyszka! ; )

Cokolwiek robicie.. pamiętajcie, że Szynszyle po prostu nie znoszą dotykania wąsów! Tak więc łapy precz ;-)